Trouwboekske

Bij het huwelijksgebruik is het verboden elke handeling, gesteld om het verwekken van kinderen onmogelijk te maken; men pleegt aldus geen huwelijksgebruik meer, maar huwelijksmisbruik en maakt zich schuldig aan de wraakroepende zonde tegen de natuur. Zomaar een zin bij het cijfer 10 in een huwelijksboekje (in Dongen "Trouwboekske') wat men mee kreeg van de pastoor na het trouwen in de kerk. Maar voor het zover was waren er vele gesprekken nodig om het huwelijksbootje in te mogen stappen. Dat waren dan eigenlijk geen gesprekken zoals we die tegenwoordig kennen. Nee, de pastoor dicteerde gewoon aan het toekomstig bruidspaar hoe ze zich dienden te gedragen tijdens, maar vooral ook nog vóór het huwelijk. Geen onkuisheid doen was wel het allerbelangrijkste wat de pastoor er van vond. In het huwelijk mocht dat wel, maar dan heette dat geen onkuisheid, maar huwelijksplicht. Lees hoe de kerk vroeger omging met zeden en regels en die eigenlijk officieel nog hanteert. Geen Rooms Katholiek die zich er nog aan houdt. Of ..toch ? Het 'boekske' werd ingestuurd door Henk Oerlemans.